فینال لیگ قهرمانان اروپا منچستر - بارسا

 

با وجود بدهیهای مالی مالکان منچستر، خوش بین ترین هواداران هم انتظار این را نداشتند که فرگوسن بتواند هم رکورد ۱۸ بار قهرمانی لیورپول را بشکند و هم یک پای فینال لیگ قهرمانان اروپا باشد. اما فرگوسن این کار را بدون خرید حتی یک ستاره، به بهترین نحو انجام داد. فرگوسن مثل همیشه بی نظیر بود.  

در سوی دیگر بارسا وضعیت بهتری داشت. گواردیولا ویا را به ستارگان کاتالان اضافه کرد. اگر چه این خرید همچون خریدهای چند سال اخیر بارسا مانند هانری و زلاتان افتضاح نبود اما چنگی هم به دل نمیزد! با این حال بارسا نیز با دردسری نه چندان قهرمان لالیگا شد.

اما سوال اینجاست: 

قهرمان انگلیس یا قهرمان اسپانیا، کدام شایسته ی قهرمانی اروپا هستند؟

در چمپیونزلیگ، منچستر مر حله ی گروهی را در میان تیم های والنسیا، رنجرز و بورسا اسپور ترکیه با کسب 14 امتیاز و با صدر نشینی گذراند. بارسا هم با همین مقدار امتیاز در میان تیم های کپنهاگن، رابین کازان و پاناتینایکوس اول شد. با این تفاوت که منچستر تفاضل گل بهتری را نسبت به بارسا ثبت کرد. 

اما در مرحله ی حذفی، این منچستر بود که بدون حرف و حدیث حریفان را پشت سر گذاشت و به فینال رسید. در مقابل بارسا از اشتباهات داوری نیز در بازیهایش در مقابل آرسنال و رئال مادرید بهره برد و راهی فینال شد. مطمئنا نفرین آرسن ونگر و خوزه مورینیو بدرقه راه گواردیولا در فینال خواهد بود! 

 

تاریخ تکرار می شود؟ 

بارسا سه بار قهرمان اروپا شده که آخرین آن را در فصل 2009-2008 با شکست منچستر به دست آورد. در آن سال بارسا در مرحله حذفی ابتدا پس از شکست مقتدرانه لیون و بایرن مونیخ به چلسی گاس هیدینگ رسید. به لطف گل زده در خانه حریف از چلسی نیز عبور کرد و به فینال راه یافت. 

از سوی دیگر منچستر، که همچون بارسا سه بار قهرمان چمپیونزلیگ شده، ابتدا اینتر را به راحتی پشت سر گذاشت، پورتو را شکست دا و مقتدرانه آرسنال را برد تا حریف بارسا در فینال باشد. 

استادیوم المپیک رم منتظر تقابل دو فوق ستاره بود: رونالدو و مسی. اما رونالدو ناامید کننده نشان داد و مسی مثل همیشه درخشان ظاهر شد تا یاران گواردیولا با دو گل اتوئو و مسی بر یاران فرگوسن غلبه کنند. 

این بار قضیه تا حدودی متفاوت است. فرگوسن رونالدو را در اختیار ندارد و من از این بابت برای او خوشحالم! رونالدو معمولا مرد روز های بزرگ نیست. 

سیستم دفاعی منچستر محکم تر شده. چیچاریتو در ترکیب جا افتاده، رونی به بلوغ فکری رسیده و به این دلایل بازی یونایتد ها در این فصل روح نوازبود. 

اما در آن سو تیکی تاکای بارسا همچنان ادامه دارد. اگر چه مورینیو در اینتر و تا حدودی در رئال، راههای برای بی اثر کردن این هارمونی نشان داد، اما به نظر میرسد هیچ راهی برای بی اثر کردن شاه کلیدی که در دستان گواردیولای جوان است یعنی "لیونل مسی" وجود ندارد! 

مسی نامرد 

واقعا چگونه میتوان هم به بازی تیمی معتقد بود و آن که "تیم" تر است را شایسته دانست، هم از بازی کسی که بعد از دریبل کردن پنج نفر از دروازه بان نیز میگذرد و توپ را به تور میچسباند لذت برد؟! 

در واقع همه ی ما هم به آن معتقدیم و هم از این لذت می بریم!  

هواداران منچستر - اعم از خودم - بیشتر از همه چیز از این می ترسند که استادیوم ویمبلی نیز شاهد چنین لذتی باشد!